Sabahattin Ali'nin kalemini gereksiz ağır bulsam da tüm kitaplarına küçük küçük gözyaşları dökerken buluyorum kendimi...
Maria'nın çok mutlu öldüğünü düşünüyorum, çünkü o dünyada rastlamak istediği kişiye rastladı ve bu dünyaya ondan bir iz bıraktı bir kadın için en gurur veren şeylerden biri olduğuna eminim.
Raif efendi hakkında bu düşüncelerimi yazarken nankörlük mü etmiş olurum bilemem ama yeterince çabalamadı memleketine döndükten sonra Maria mektuplarına cevap vermediği için çok başka şeyler düşündü. Oysa Maria prag'a giderken de hastaydı, hemen vazgeçmek yerine hastalığının tekrar nüksettiğini düşünebilirdi ama o bunu tercih etmedi aklına gelmedi bile çünkü en basit ve kendine en yakın yolu seçti kaçmak gerçeklerden olaylardan kaçmak.