Sözü dinleyip de onun en güzeline uyanlar var ya, işte onlar Allah’ın hidayete erdirdiği kimselerdir. İşte onlar akıl sahiplerinin ta kendileridir.
(Zümer, 39/18)
[ Bunun iki anlamı olabilir. Birincisi "O duyduğu her söze hemen inanmaz.Onun üzerinde düşünür ve doğruysa kabul eder." Diğer anlamı ise, "Bir söz duyduğunda ona hemen kötü bir anlam vermeyip, iyi niyetle yaklaşır" şeklinde olabilir. ]