Sabahın dördü beşiydim
senden sonra
Belki de hep öyleydim
sadece ışığın sokağımı aydınlattı.
Güneş bana hiç doğmadı sevgilim.
Bundandı her ışığı güneş sanmam.
Her defterimi sana harcadım.
Beş kuruşum yok
yeni şiirler yazmaya.
Cebimde birikmiş cümlelerle
veda edemem ki sana.
Şimdi uğrunda harcadığım
papatyaları seviyor
sevmiyor diye diye
taç yaptım
dokunmaya kıyamadığın saçlarıma.
Papatyalar haklı çıktı sevgilim.
Sevmiyor(sun).