Yorum
Mealesef, katılamayacağım.
Zirâ; Ailemizde bile, çok kere sevildiğimizden emin olsak da, bir saygı ifadesi olmadıkça, özgüvensiz, nerede, ne zaman konuşacağını bilmeyen, hata yapmasa dahi sürekli mahcup gezen, hep bir bahane, hep bir açıklama borçlu insanlar olduk...
Ve tek başına sevgi karın doyurmuyor.' Sözü biraz da bunu kastediyor bence, insanın kendisine bile saygısı olmadan, öz benliğine sevgisini hissedemiyor, aynadan tiksiniyor..
İki yaşında bir oğlum var ve elimden, ilmimden kâfi geldikçe onu, saygı çerçevesinde yetiştireceğim biiznillah.🤲🏻
Çünkü ileride; "Saymayı bilmediği için, herkesi sevmeye çalışmasını ve kendisiyle çatışmasını asla istemiyorum."
Sokaklarda paramparça ve gruplara ayrılmış olan çoğul kesimin, ailesinin, bu ayrımı yapmadığından ötürü olduğuna efkarlanıyor ve "aynı değilsem kimsesizim!" Tabunu yıkmayı bu şekilde öngörüyorum.
Yine bu sebeptendir ki:
Fertler, evlenirken kendilerine, anne ya da baba gibi onları idare eden birini arıyorlar.
Kimse durması gerektiği yeri bilmek istemiyor, nazım geçer zannediyor, naz da iki güne geçiyor..
Sonrası için, sırasıyla birbirilerine katlanıyorlar.
* Saygı yoksa; İnsanlar, en sevgiliye bile tahammül edemiyor günümüzde, istediği kadar sevgiyi ispata uğraşsın..
Daha çok uzar gider mes'ele, haksız mıyım? :)
·
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.