İlk iddia, Kur'ân'ın icazını sihre mâl etmekti. Bu iddia Kur'ân'ın kaynağının semavi olduğunu kabul etmekte yetersiz kalsa da onun 𝙗𝙚𝙡𝙖̂𝙜𝙞 𝙜𝙪̈𝙘𝙪̈𝙣𝙪̈ 𝙣𝙤𝙧𝙢𝙖𝙡𝙞𝙣 𝙤̈𝙩𝙚𝙨𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙗𝙪𝙡𝙙𝙪𝙠𝙡𝙖𝙧ı𝙣ı𝙣 𝙙𝙤𝙡𝙖𝙮𝙡ı 𝙗𝙞𝙧 𝙞𝙩𝙞𝙧𝙖𝙛ı𝙙ı𝙧. Zira biri, ancak bir şeyi izah edemeyince o şeye "sihir" der.
·
162 görüntüleme
İkinci iddia, Hz. Peygamber'i (sav) "sürekli yalan söyleyen kişi" (kezzab) olarak itham eder. Bu itham, kâfirlerin tebliğden vazgeçirmeye yönelik tüm çabalarına rağmen, Hz. Peygamber'in (sav) davetinde istikrarlı ve sebatkâr olduğunu ima eder. Küfür ehli, Hz. Muhammed'in (sav)nübüvvet iddiasına inanmayı reddederken,𝙊'𝙣𝙪𝙣 (𝙨𝙖𝙫) 𝙝𝙞𝙠𝙖̂𝙮𝙚𝙨𝙞𝙣𝙞 𝙝𝙞𝙘̧ 𝙙𝙚𝙜̆𝙞𝙨̧𝙩𝙞𝙧𝙢𝙚𝙢𝙚𝙨𝙞𝙣𝙞, 𝙖𝙮𝙣ı 𝙙𝙞𝙣𝙡𝙚𝙮𝙞𝙘𝙞 𝙠𝙞𝙩𝙡𝙚𝙨𝙞𝙣𝙚 𝙩𝙚𝙗𝙡𝙞𝙜̆ 𝙚𝙩𝙢𝙚𝙮𝙚 𝙙𝙚𝙫𝙖𝙢 𝙚𝙙𝙞𝙥 𝙨𝙪𝙨𝙩𝙪𝙧𝙢𝙖 𝙩𝙚𝙨̧𝙚𝙗𝙗𝙪̈𝙨𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣𝙚 𝙧𝙖𝙜̆𝙢𝙚𝙣 𝙘𝙖𝙮𝙢𝙖𝙢𝙖𝙨ı𝙣ı 𝙖𝙘𝙖𝙮𝙞𝙥 𝙗𝙪𝙡𝙢𝙪𝙨̧𝙡𝙖𝙧𝙙ı𝙧. Bunlar bir yalancıda bulunması zor özelliklerdir. Son olarak kafirler, Hz. Muhammed'in (sav) neden çeşitli ilâhları ortadan kaldırmaya ve ebedî, ezeli, her şeye kadîr, her şeyi yaratan ve rızıklandıran tek bir ilâha indirmek istediğini idrak edemediler. Bu köklü değişim, hangi maksat veya maslahatla yapılırdı? Kur'ân'ın kaydettiği itirazlar, tarafsız gözlemciler için Hz. Peygamber'in (sav) sıdkına delildir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.