Nobel Edebiyat Ödüllü Knut Hamsun'un aslında kendi hayatını anlattığı kitabı. Okurken yer yer çok zorlandım ancak kitabın dilinin akıcı olmamasından değil, konunun zorlayıcılığından...
''Göklerin, yerlerin Rabbi; bir mutlu saniye uğruna hayatımın bu gününü harcadım! Bütün ömrüm bir mercimek çorbasına fedadır! Yalvarışlarımı bari bu sefer duy!''
Bu alıntı kitapta sarsıcı açlık karşısında yaşadığı duyguların özeti niteliğinde. Özellikle bu yokluk karşısında verdiği mücadelenin yanında onurlu kalmak konusunda yaşadığı çelişkili sorgulamaları etkileyiciydi. Sonu, yeni umutlara yelken açtığını veya bunun hayalinden vazgeçmediğini tasvir edişiyle kıymetliydi. Kitabın çok sahici bir duygu ve durum anlatısı olduğunu söyleyebilirim.