Freud, "büyük" Fechner'den, insanın "sefaleti"nin yanı sıra, nefs enerjisi, haz/acı, devamlılık ve tekrarlama kuramlannı dev raldı. Ona göre nefsle ilgili her süreçte hem eros hem de tanatos vardı. Eros (sevgi dürtüsü) daha büyük birimler oluşturmak is terken, tanatos (ölüm ve yok etme dürtüsü) tam tersini amaçlı yordu. Burada önemle üzerinde durulması gereken nokta, bu dü şünürlere göre tanatos'un eros'a göre daha temel bir ilke olduğuy du. Böylece ölüm, yok olma ve yok etme dürtüsü; "finis-son" ol manın ötesinde "telos", yani "nihai hedef' haline dönüşüyordu!