Ebû Bekir Sıddîk radıyallahu anh’dan rivâyet edilmiştir. O, bir hutbesinde şöyle diyordu: “Hani o, yüzleri pırıl pırıl, güzel olan insanlar? Hani gençliklerine bayılanlar nerede? Hani şehirler, kasabalar yapan ve çevresini yıkılmaz ve sarsılmaz gibi sandıkları kalelerle çevreleyen krallar nerede? Nerede savaş alanlarında kahramanlıklar sergileyenler? Zaman değirmeni hepsini eritti. Şu anda hepsi kabirlerin karanlıklarında bulunuyorlar. Haydi, acele edin, haydi acele edin! Kurtuluşa doğru koşun, koşun kurtuluşa doğru!”