Güneşin kara balçıklı bir gözede batması, insanın balçıktan ve
çamurdan yarattığını belirten âyetlerle ilişkili olmalıdır. Bu âyetlerde insanın
maddi bağlan çamur ve balçıkla, metafizik yönü de üflenen ilâhî ruhla izah edilmiştir. Sûfî yoruma göre, Güneşin doğduğu yer, insanın
nefs-i natıkasıdır. Zülkameyn'in doğuya yolculuğu ruhlar âlemine ulaşmayı sembolize eder. Nitekim orada güneşi
maddî bağlardan soyutlanmış bir toplum üzerine doğarken bulmuştur.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.