"Kırılan bir heveste takılıp kaldı ömrüm."
··
8 artı 1'leme
·13bin görüntüleme
Karanlıkta batıp giden tayfalar gördüm, hazin hikâyelere daldım, sert dalgalar altında kaldım.
Sebepsiz gidişler gördüm. Fırtınaların hükmettiği gecelerde usanmadım yalnızlıktan. Gözlerimi
örttüm, her siyah gölgede yansımalarla can çekiştim. Kalbimin ve zihnimin küllerini hatıra bıraktım.
Kimse bilmez aslında...
Kimse bilmez o gecelerde ne oldu, ağır taşlara çarptığımız geceleri kimse bilmez. İliklerimize
kadar çektiğimiz o taze acıyı. Engin karanlıklarda yuvarlanıp giderken durduramazdı kimse.
Kitapların sayfalarını koparıp gözyaşlarımızı sildiğimiz günleri kimse bilmez. Kayığı düştüğünde her
yavan dalganın ağzında bir lokma olmak, uçurum ikliminde yaşamak ah!
Ah! Hepsi gitti. Şu kasvetli hikâye benimdi, ama helak oldu hepsi.
O dipsiz nehirlerden durgun denizlere çıktık sevgili anacığım! Seferlere çıkıyorum gülerek,
okyanuslara başkaldırıyorum. Tüm kaybolmuşlar adına, tüm yaşamamışlar adına!
Ey kalbi kırık olanlar, işleri yolunda gitmeyenler, elleri koynunda kalanlar, kan yutup kızılcık şerbeti içtim diyenler, tünelin ucunu göremeyenler, kimsesiz, çaresiz, boynu bükük kalanlar, unutmayın:
Allah bes, baki heves.
Mustafa Kutlu
Ayy, çox gözəl yazırsınız. Xəttinizə "bayıldım".
Kırılan keşke sadece heves olsa ..:")
Sadece heveslerimiz mi kırıldı ;/
Halbuki o heves beni hayata bağlayan tek şeydi...
Şu benim yazım olmali, maalesef 🥺
Bir heves mi? Bizde binlercesi var kırılan heveslerin....
Ben çizime takıldım, çok güzel olmuş, ben de ne zaman bir şeyler çalışsam karalarım bir kaç şey yanlız detaylara hakim değilim pek aynı bu tarz detaysız çiziyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.