Bugün bir yerde şöyle bir yazı okudum:
Tabiatta hiçbir şey acele etmiyor; ay acele etmiyor, güneş acele etmiyor. Ama insan aceleci bir varlık. Biz acele ettiğimizde ruhlarımız geride kalıyor. Çünkü bir yere vaktinden önce varmak, bir parçanı yolda bırakmak demek aynı zamanda…