Ne dünyaya ne insana ne de kendime aklım yetti... Ne yâr ne yâren ne dost. Bir bir hikâyeler hep imtihan idi! Elif gibi olamadık, mim durağında sabredemedik! Talep ettik dünyanın varını; samimiyetine denk gelemedik! Bir nûn karnında kıvrandık, şükür... Yad'ellerde kendimize zulmettik!
Sayfa 88Kitabı okuyor
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.