“Sadece kendini düşünen bencil ruhların arasında bir istiridyenin gizlediği narin bir inci tanesi gibisin” demişti bana tanıştığımız ilk günlerde. Ya sonra? Sonra ne olmuştu da gecenin o kör vaktinde sokaklarda ağlayan bitkin ve yılgın bir kadına dönüşmüştüm?