"Gidecek hiçbi' yer yok, önümde boş bi' tuval
Yaşam renklerim hep soluk ve pastel her anım
Bi' korku bu tarlada, her bi' resim duvarda
Duvarlarım yıkılmasın çünkü kalırım ortada
Ben emeklerimi hapsedip de düştüm yollara
İsteseydim sonuna sarıp filmi vurup kollara
Sonra düşüp yollara, mavi yeşil bu sepya
İçinde anbean çürümek nedir, bunu bilirim ya"