"Onlara dikilitaş da denir, ama dik durmayıp yan yatmışlarla da karşılaştığımız oldu. Birine rastlayınca çok acelemiz yoksa o günlük mola veririz."
"Ben onları daha farklı bir isimle tanıyordum. Yoltaşları," dedi Ben usulca. Yaşlı ve bitkin bir hali vardı. Kısa süre sonra sordu: "Bir gritaş bulunca neden durursunuz?"
"Hep dururuz işte. Yolculuğumuza ara vermemiz için bir bahanedir." Azıcık düşündüm. "Sanırım şans getirdiklerine inanılıyor."