"Kendisini aldatmasının bir yararı yoktu: İvan İlyiç'in içinde, korkunç, yeni ve hayatında hiç olmadığı kadar ciddi bir şeyler oluyordu. Yalnızca o bunun farkındaydı, diğerleri, etrafındaki insanlar ya bunu anlamıyorlar ya da anlamak istemiyorlardı. Onlara göre bu dünyada her şey eskisi gibi yuvarlanıp gidiyordu. İvan İlyiç'in en çok da bu ağırına gidiyordu."
Sayfa 53Kitabı okudu
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.