Dita yıkık dökük eşyalarla yaşamanın yıkık dökük hayatların işareti olduğunu düşündü. İnsanlar aceleleri varmış gibi yürüyorlardı, oysa ne kadar hızlı yürürsen yürü daima bir duvara tosluyordun. Aldatmaca buydu işte.
Sayfa 105Kitabı okudu
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.