Gönderi

"...sanırım en kötüsü beklemekti. Ne beklediğini bilmeden beklemek. Hayat akıp giderken boşa aktığını bilmek, ama bir şey yapamamak. Bir işaret gelene kadar öylece durmak... Beklediğim, aradığım şeyin ne olabileceğini sorup duruyordum kendime. Daha fazla zaman kaybetmek istemiyordum, hayatımın avucumdan akıp gitmesinden korkuyordum. Elleri boşluğu yoklayarak yürüyen bir kör gibi, karanlıkta sarılacak bir şey bulmaya çalışıyordum."
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.