Doğanın Jean Valjean ile Cosette arasına yerleştirdiği elli yıllık derin uçurumu dolduran kader, bir yas duygusunun benzerliğini paylaşan, yaşları farklı ve köklerinden koparılmış bu iki varlığı karşı konulmaz gücüyle birleştirip birbirlerine bağlamıştı. Gerçekten de biri diğerini tamamlıyordu. Cosetre'in içgüdüsü bir baba, Jean Valjean'ın içgüdüsü bir evlat arıyordu. Karşılaşmaları onlar için bir buluşma anlamına geldi. Ellerinin bir araya geldiği o gizemli anda bir birleriyle kaynaştılar. Bu iki ruh birbirlerini fark ettiklerinde birbirlerine ihtiyaç duyduklarını anlayıp sıkıca kucaklaştılar.
Sözcükleri en anlaşılır, en yalın halleriyle kullanırsak
Sayfa 517 - Cilt1Kitabı okuyor
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.