Hayır, çocukluğum mutsuz geçti diyemem. Şımartıldım, yoksulluk nedir bilmedim. Ama hep bir bakışın ağırlığı oldu üzerimde… muazzam bir şefkat, umut barındıran bir bakış. Ama beklentilerle dolu, ağır ve yıpratıcı bir bakış.
*Babamın silüeti yoktu, bakışlarıma, tabağıma çiğnediğim yemek lokmalarına. Düşüncelerime dalan o bakış yok.*
…