“Buradan bakınca her şey yolunda gibi görünüyor. Ama felsefeden her geçen gün daha da uzaklara doğru sürükleniyoruz.
Bu umursamazlık halinin sorunlara yol açması kaçınılmazdır. İçinde bulunduğumuz stres gitgide artıyor, düşüncelerimiz bulanıklaşıyor ve aslında neyin önemli olduğunu unutuyoruz. Tüm bunlar doğuştan gelen saf ve doğal yeteneklerimize (mantığımız, içgüdülerimiz ve hayat amacımız) zarar veriyor. Bu noktaya ulaştığımızda frene basmamız gerekli. İçinde olduğun devinimi ve durumu bir kenara bırak. Köklerini netlikten, doğru yargı sürecinden ve iyi ilkelerden alan düzene ve uygulamalara geri dön. Modern hayatın yarattığı hassasiyetlerden kurtul.“