Dita için de hayat hiç kolay değildi. Babasının yokluğu omuzlarında dayanılmaz bir yüktü. Demir prangalara zincirlenmiş gibi ayaklarımı sürüyerek dolaşıyordu kampta. Artık olmayan bir şey madden nasıl bu kadar ağır olabilirdi? Boşluk nasıl ağır gelebilirdi?
Oluyordu işte.