Acıyı yadsımıyorum. Yanlış anlaşılmasın. Çile, her sanat adamı için varoluş şartı. Ancak, sanat, onu aşmakla başlar. Acılar, çileler, ancak hatıra olarak, dönüştürülen sevinç olarak sanatın harcına karışırlar. Burada, bahsettiğim sevinç, nefisten, bedenden gelen hazlar değil, ruhun ışımasından doğan aydınlıktır. Dünyanın toptan acısını karşılayacak güçte olan Tanrı armağanı. Hakikati bulmaktan ve ona ermekten doğan sevinç.
Sayfa 94Kitabı okuyor
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.