Âh eden âşık'ın niyazla da olsa nazla da olsa iltica ettiği yegâne makam Allah'tır. Âşık'ın zikri; "Allah!" diye başlar, "Allah!" nidalarının sonundaki âh hecesinin üzerinde kısalır ve derinleşir. Sonunda âh'ın elifi de kalkar ortadam. Bir nefes halinde sadece he vurgusu kalır. Âşık, ünlemini kaybeder, bir nefesten ibaret kalır.
Sayfa 80Kitabı okuyor
·
45 görüntüleme
sır, mânâ, hakikat..🫀
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.