Çıngıraklar, karlı yol…
“Meşeden masa üstünde semaverim kaynıyor
Tipi yatıştı, yol aydınlandı.
Gece binlerce donuk gözle bakıyor.
Ansızın ihtiras dolu bir sesin
Çıngırağa uyarak konuştuğunu duyar gibiyim
Göğsüme yaslanıp dinlenmek için
Sevgilim ne zaman, ne zaman gelecek!
Tatlı hayat! Sabahın ilk güneşi
Penceremin buzlu camında titreşirken
Meşeden masada semaverim kaynıyor,
Sobam çatırdayarak, köşede renkli perdenin ardındaki yatağımı aydınlatıyor.”
Y.P. Polonski’nin “Kolonkolçik” (Küçük çıngırak)
adlı şiiri.
·
248 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.