Hüzünlenmeyen kişi aldırmaz kişidir.
Hiç bir şey yapamayan en azından hüzünlenmelidir;
çünkü hüzün insanı diri ve ayık tutar.
Elinden, dilinden bir şey gelmediğinde, hüzünlen;
çünkü hüzün, yüreğin kavrulmasıdır;
kavrulan yüreği Allah sever;
bu nedenle hüzün, duadır.