Mahşer
Siyah bir at koşuyor; yelesi beyaz nalları kan kırımızı.
Rüzgar kıskanç, ıslık çalıyor.
Üstünde süvari, azrailden emanet kılıç yorgun.
Cesetlerden tepeler, tepelerden akan kan suskun.
Siyah bir at koşuyor; kuyruğu bağlı, hedefi biliyor.
Etten duvarlar, korkulu adımlar geri çekiliyor.
Titrek sesler; geliyor, geliyor dört nala.
Meydanda bir terazi, teraziyi tutan gökten bir zincir.
Bir kefede kefen diğerinde çelikten prangalar, incitir.
Aç gezen izciler koşan attan haberdar pusuda.
Kurtlar gözcü, leş kokusundan haberdar hepsi.
Gam-ı Umman
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.