....Talori Ermenilerini tedip hareketi başlıyordu. Diyarbakır'dan Babamın alayı oraya gönderilmiş, beni de yanına vermişlerdi. Bedelle askerliğini yapmakta olan kardeşim- Fikri de yanımızda idi. Görevimiz MUŞ'tan ilerleyecek askerlerimizin karşısında ermeni eşkıyaların Güneye kaçmalarını önlemekti. Kaçış bölgelerini tutmak için o bölgeye gidiyorduk. Sarp dağlar arasından ilerlerken Şeytan köprüsünden geçtik, adı gibi gerçekten şeytan köprüsüydü. Korkunç bir uçurumun üzerinde üç metre kadar boyunda, bir metreden de az genişlikteydi. Topları hayvanlardan indirip her parçayı bir keçeye sararak iple çekmek sureti ile ancak karşıya geçirebilmiştik. İşte bu sırada topçu takım komutanı «alaydan yetişme» üsteğmen bana yaklaşmış ve kulağıma eğilerek «— Cephaneyi kışlada unuttuk...» dedi.
Ermeni eşkıyalarla çatışma ihtimalinin mevcut olduğu bir zamanda topların cephanesiz kalması ve iki günlük bir yürüyüşten sonra bunun yeni anlaşılmış olması olur şey değildi. İyice öfkelenmiştim. Eğer Babamın merhameti biraz daha geç kalmış olsaydı elimdeki kırbacın kafasına inmesini kimse önleyemeyecekti.
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.