Kitapkurdu: “Yürürken toprağı,zemini hissetmemi sağlayan bacaklarımı düşündüm. Özgürce koşabildiğim.Bir de görebilmek,ah dünyanın bütün güzelliklerini.Renkleri,şekilleri.Hiç olmadığım kadar mahcup bir şekilde gökyüzüne baktım. Beni affedebilir misin?”

“Yürürken toprağı,zemini hissetmemi sağlayan bacaklarımı düşündüm. Özgürce koşabildiğim.Bir de görebilmek,ah dünyanın bütün güzelliklerini.Renkleri,şekilleri.Hiç olmadığım kadar mahcup bir şekilde gökyüzüne baktım. Beni affedebilir misin?”