Gönlüme verdiğin kırılganlıklar dökülüyor yalnızlıklarıma... Sensizliğin ve anlaşılamayışımın ürpertileri yüreğimde hançerleşiyor ve sıtma nobetlerine tutsak yaşıyorum düşündükçe.
Bir bilsen, haksızlık ve yalnızlık silahı birleşip nasıl da acımasızca vurdular beni? Kederin eşyaya ve bedenime sindiği bir havayı solumak? Düşünebiliyor musun düştüğüm durumu bilmem...
Dokuz köyden kovulanların arasına karıştırdın beni...
·
102 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.