Senin için mesele aşağı yukarı şu şekildeydi: Hayatın boyunca çocukların için çok çalıştın. Onlar için, özellikle benim için, her şeyini feda ettin. Böylece ben de, “bir elim yağda bir elim balda” yaşadım. İstediğim eğitimi almakta sa tamamen özgürdüm, hiçbir zaman maddi kaygılarım olmadı. Sana göre bu, hiçbir endişemin olmaması anlamına geliyordu. Bütün bunlar için teşekkür beklemedin. Zaten çocuklar nasıl teşekkür eder, bilirsin. Ama en azından kendince bir empati, yakınlık belirtisi aradın. Buna karşılık ben hep senden kaçtım. Odamda kitaplarıma gömüldüm. Uçuk arkadaşlara ya da deli saçması fikirlere sığındım. Seninle hiçbir zaman açık açık konuşmadım.
Sayfa 7 - Kapra Yayıncılık
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.