Lenin, “sendikal bilinç” ile “devrimci bilinç” arasında ayrım yapıyordu. İlki, çoğu işçinin çoğu zamanki tutumudur; sistemin kimi yanlarından hoşlanmazlar ve bazen belirli reformlar için kavga verirler ama onu devirmek için topyekûn bir mücadeleye girme kararlılığı göstermezler. Reformculuk, sendikal bilincin siyasi biçimidir. İşçilerin, sistem içerisinde kalarak siyasi değişim getirecek sınırlı arzularını yansıtır. Bir sınıf olarak işçilerin çıkarlarını yansıtmaz. Asıl önemli olan, kapitalizmin yıkılıp yerini demokrasiyi, ortak mülkiyeti ve insan ihtiyaçlarını temel alan bir sistemin almasıdır.
·
342 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.