Japon sanatı, bir çok bakımdan olduğu gibi mimarlık bakımından da Çin’e bağlıydı. Bu ülkede taş malzeme bol olmasına rağmen, deprem korkusu dolayısıyla hemen hemen bütün binalar ahşap olarak yapılmıştı. Ama Japonların elinde bir çok ince malzeme vardı ve ahşabı kullanmadaki hünerleri bakımından, Çinlileri hayli geride bırakmışlardı. Batı’da büyük hayranlık uyandıran japon dekoratif sanatları, fantastik anlayışa yönelen Çinlilerinkinden çok farklıydı. Japon zanaatkarları, büyük bir ustalıkla, fikirlerini doğadan alıyorlar ve bir takım doğal şekilleri, nesnel gerçekliklerinde göz önünde tutarak zekice kullanıyorlardı. Gerçekçiliğe her zaman bağlı kalmış olan japon üslup arayisi, eşyanın gizemlerine her zaman açılan Çin sanatının bilmediği belli bir formalizm de kendini gösteriyordu.
Japonların Asya’da bulunmaları, bazı bakımlardan gerçek bir paradokstur. Batı sanatıyla aynı zamanda başlamış ve bu sanata paralel bir tarihsel gelişim göstermiş olan japon sanatı, kesin gerçekçiliği sayesinde Çin sanatına olduğundan daha çok Avrupa sanatına yakın ürünler ortaya koydu ve bundan ötürü batı, Çin’den çok japonya’ya yüzünü çevirdi.
Sayfa 506Kitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.