İnsan ırkı ne garipti... Tahlil edemediği anlarda, hayalini bile kendisine yasak ettiği umutlara gebe kalabiliyordu. Oysaki ben, adına aşk denen illet yüzünden artık bir insan formunda değildim ve kanım düz aktığı müddetçe bir daha aşık olmayacağıma da yeminliydim. Peki, yazgı, neden karşı tarafta oku tutacak bir yürek olduğu bile belli olmadan kendi çentiğini ilk benim mayın tarlama atmıştı?
Sayfa 38 - Dokuz Yayınları
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.