Damla Adam: "Ah entropi!": Ah entropi! Çıkan her seste, ufalanan, dağılan, yırtılan her şeysde içimdeki şiddete hayran kalıyorum. Her parçayı ne kadar çok kez yırtsam, kessem, un ufak etsem de yok olmuyordu. Ama bir daha asla eskisi gibi olamayacaklardı. Kimse onlar yırtılmamış, kesilmemiş, un ufak edilmemiş gibi bir araya getiremezdi işte! Ben bir daha asla eskisi gibi olmayacaktım. Çünkü her şey dağılmaya, parçalara ayrılmaya, kırılmaya, eskimeye, çürümeye, bir daha asla olduğu gibi olamamaya mahkûmdu. Ah entropi! Kim bir araya getirebilirdi ki beni?

Çıkan her seste, ufalanan, dağılan, yırtılan her şeysde içimdeki şiddete hayran kalıyorum. Her parçayı ne kadar çok kez yırtsam, kessem, un ufak etsem de yok olmuyordu. Ama bir daha asla eskisi gibi olamayacaklardı. Kimse onlar yırtılmamış, kesilmemiş, un ufak edilmemiş gibi bir araya getiremezdi işte! Ben bir daha asla eskisi gibi olmayacaktım. Çünkü her şey dağılmaya, parçalara ayrılmaya, kırılmaya, eskimeye, çürümeye, bir daha asla olduğu gibi olamamaya mahkûmdu. Ah entropi! Kim bir araya getirebilirdi ki beni?

Sayfa 71 - Doğan KitapKitabı okudu

Yalnız Zeynep Kaçar

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Damla Adam