Jung, ruh-inşası sürecini bir 'opus contra naturam' yani ‘tabiata karşı yapılan iş/çalışma’ olarak adlandırdı. Bununla, ruhun cevherini serbest bırakabilmek için tabiatın bilinçdışı çekimine karşı çalışmak gerektiğini kast ediyordu. Bu çalışmada eril tinin eğilimi, bedeni aşmak, tabiatın bilinçdışılığına onu yok sayarak karşı çıkmak, bedensizleştirilen ruhun mükemmeliyetine ulaşmaktır. Aksine, biyolojisiyle halihazırda tabiata bağlı olan dişil, maddeyi çok daha fazla somutlaştırarak ruhun cevherini damıtmakta başarısız olmaya meyillidir. Hem bedensizleştirilen tin hem de somutlaştırılan madde, ruhu, yani benim bilinçli dişil olarak anladığım cevheri tehlikeye atar. Ne var ki bu cevheri elde etmek cinsiyetler arasındaki yeni bir birlikteliğin temellerini atabilmek için elzemdir.
·
71 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.