Ayaklarım aşinaymışçasına, iki yanı ağaçlık yolda yürürken, yüreğimde bir dosta kavuşmanın heyecanı vardı.
Bulmuştum işte o an, neden bu kadar çok gelmek istediğimi...
O, çağırmıştı beni... ne bulacaktım bu yolun sonunda, bilmiyordum. Ama O'nda, bana dair bir şey vardı... hissediyordum!...
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.