"Dünyalarda sosyal davranışlar sabit kurallara, katı kalıplara bağlanmıştı. Örneğin karşılaşılınca "Günaydın" denilecekti..." ""İnsan kendini neye mecbur hissediyorsa onu yapmak zorunda. Ben sana şöyle yap diyemem. Bence şans ya da uğursuzluk diye bir şey yoktur. Bu dünyada doğruluğundan emin olduğum bir şey var, o da, kimse kimsenin hayatına karışmamalı. Her şeyi kendi yapmalı insan. Belki ona yardım edilir ama, şunu yap denemez." "Umutların öyle coşmasına izin vermezsen hayal kırıklığına da uğramazsın, dedi." Kitap maalesef bu alıntılardan fazlası, dönem olarak 1930'lu Büyük Buhran yılları ekonomik krizin maddi durumu iyi olmayan insanları nasıl etkilediğini anlatıyor. Günümüzden de çok farklı olmadığını gösteriyor özellikle yaşanan savaşları ele alırsak, bazı kısımlar : "Suçun ötesinde bir günah var bu işte. Ağlamanın simgeleyemeyeceği bir hüzün var. Tüm başarılarımızı yıkıp deviren bir yenilgi var. O verimli toprak, o dizi dizi ağaçlar, o sapasağlam ağaç gövdeleri, o olgun meyveler... oysa beri yanda çocuklar pellagra'dan ölüyor. Ölecek de. Çünkü portakaldan kâr edilemiyor. Adli tabipler gelip formları dolduracak... kötü beslenmeden öldü diye... çünkü yiyecekler çürümek zorunda. Zorla çürütülecek." "Aç insanların gözlerinde giderek büyüyen bir gazap oluşuyor. Ruhlarında yumru yumru gazap üzümleri oluşuyor, büyüyor, ağırlaşıyor, bağbozumuna hazırlanıyor." vesaire... Ankara garından geçen sene aldığım kitabı aylar boyunca çantamda taşıdım bir ay önce okudum bugün yorumlayabildim. Zaman böyledir; geçer gider. iyi okumalar...

Gazap ÜzümleriJohn Steinbeck · Sel Yayınları · 202035,5bin okunma

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kevser