Kitapta henüz 78. sayfadayım. Sanki okuduklarımdan çok az bir kısmını anlıyorum gibi geliyor.Biraz derinliği fazla olan bir felsefe kitabı sanırım. Buram buram karamsarlık kokan bir kitap.
Kitabın özeti şu cümlelerde sanırım.Tam da 78.sayfada.
" Bir varoluşun aslına uygunluk derecesi kendi yıkımından ibarettir. Oluşumuzun çiçeklenmesi: Muzaffer görünümlü olup, başarısızlığa götüren yol. Yeteneklerimizin serpilmesi: Kangrenimizin kamuflajı...
Güneşin altında leşlerle dolu bir bahar hüküm sürmektedir; bizzat Güzellik, tomurcukların içinde şişinen Ölüm'den başka bir şey değildir.
Kökeninde aldatıcı ve yıkıma mahkum olmayan hiçbir "yeni" hayat görmedim şimdiye kadar. Her insanın zaman içinde ilerleyip bunaltılı bir geviş getirme ile kendini tecrit ettiğini, yenilenme niyetine de ümitlerinin beklenmedik yüz buruşturmasıyla karşılaşıp kendi içine düştüğünü gördüm.