"Her gece gönlümün masalını okuyorsun
Ertesi gün beni bir masal gibi unutuyorsun"
H. A. Saye
Sesime taşlar gibi kulak veriyorsun
taştansın ve duymaksızın unutuyorsun
ilkyaz sağanağı gibisin ve pencerenin uykusunu
vesvese darbeleriyle darmadağın ediyorsun
okşayışın yeşil dalı elimi
ölü yaprakların kucağına atıyorsun
şarabın ruhundan daha sapkınsın ve gözü
aleve kesip kendinden geçiriyorsun
ey kanımın bataklığının altın balığı
sarhoşluğun hoş olsun beni içiyorsun zira
sen gurubun menekşe rengi vadisisin ve gündüzü
göğsüne bastırıp söndürüyorsun
senin Furuğ'un gölgelerde kaldı soldu
onu neden saye ile (gölgeyle) karartıyorsun.
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.