Feuerbach, Hegel'i, dili kötü kullanmakla ve bazı kelimelere doğal anlamlarından farklı anlamlar yüklemekle suçlamıştır.* Oysa kendisi de, duyularla algılanabilen, "duyusal" sözcüğüne, fevkala de bir anlam yüklemekle aynı hataya düşer. Örneğin sayfa 68-69' da şöyle der: "Duyusal demek, dünyevi, düşünceden yoksun, apaçık, kendiliğinden anlaşılan demek değildir." Ama eğer kutsal ve düşüncelerle dolu, ayan beyan ortada olmayan ve sadece dolaylı olarak, yani bir aracı ile anlaşılabilen bir şey kastediliyorsa -o zaman da artık buna duyusal denmez. Sadece duyulara hitap eden şeyler duyusaldır. Fakat duyulardan öte bir algılamayla haz duyabilenlere, duyuları ile haz duymayı ve algılamayı aşanlara hitap eden şeyler de gene onlara duyular aracılığıyla iletilir, yani o haz verici şeye ancak duyuların varlığı koşuluyla ulaşılabilir. Ama bu da artık duyusallık değildir. Duyusal olan her ne olursa olsun, benim içime alındığında artık duyusal olmaktan çıkar, ama gene de duyularımı etkileyebilir, örneğin benim heyecanlarımı uyarabilir, kanımı harekete geçirebilir.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.