Kamil bir zat "namazı miraç kılan ikinci secdelerdir" dediğinde çok düşündürmüştü bu söz beni. Sonradan bu sözün ne anlama geldiğini idrak ettim. Gerçekten de namaza kıyamdan, rükudan geçerek ve gittikçe küçülerek ulaştığımız secde, varlığımızı yok etmenin, hiçliğimizi duymanın en anlamlı eylemidir. Aynı zamanda secde kulun Allah'a en yakın olduğu halidir. Ama bu noktada bizi yanıltan bir husus vardır. O da, başımızı secdeye koyduğumuzda varlığımızı Rabbimize iade ettiğimizi düşünmemiz ve bunun da bir vehim olduğunu fark etmememizdir. Bu sebeple ilk secdeden başımıza kaldırdığımızda içimizden bir ses şöyle uyarır bizi "senin varlığın mı vardı ki verdin?" İşte o zaman hatamızı anlıyor ve bunun tövbesi için ikinci secdeye gidiyoruz.
·
95 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.