Arkadaşlarımla bu kitabı okuyacağımı paylaştığım zaman herkes çok iyi olduğunu, kesin beğeneceğimi söylemişti. Fakat ben romanı sevmedim diyemiyorum ama vasat buldum. Pek ilginç bulunması gereken ve kurbanın aklına gelen ilk sayı olan 658 misal. Kurgunun bu 658 sayısı etrafında şekillendirilmesinin okuyan kişiye nasıl bir heyecan vermesi beklenmiş acaba? Vay azizim zihnimdeki bir sayıyı başka biri nasıl bilebilir? diye merak içinde olan sonuçta romanın kurbanı; kurban ile aynı ruhsal hâle gelmediğimden onun kadar etkilenemedim maalesef. Olayın kurgusu heyecan verici değildi. Okumaya devam edebilmem için cezbedici de değildi fakat yarım bırakmaya da gönlüm razı olmadı. Bir yandan hikâye devam ediyorken Kahraman Dedektif Gurney'in, karısı hakkında düşündüklerinin kurguya eklenmesi can sıkıcıydı.Sonlara doğru Dermott mızıkçılığa başlayıp Yüzbaşı Nardo'ya evin her tarafını aramadığını, evde asma kilitle kapalı bir oda bulunduğunu, dolayısıyla Nardo'nun yalan söylediğini okuduğumda katilin kim olduğu belli olmuştu bana göre.Tam da bu satırları okuduğumda kurguyu basit bir diyalogla katilin kim olduğunu birdirdiği için yazarın acemiliğine üzüldüm doğrusu. İşin özü, lafın kısası ben bu kitabı pek beğenmedim.

Aklından Bir Sayı TutJohn Verdon · Koridor Yayıncılık · 202341,3bin okunma

·

3 görüntüleme

Adige Tekin

@Adige88 ·

6yıl

Yazarın ilk kitabı olduğu için acemiliğine verin :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülden Gümüş