Bizim kuşak yaşadı bunları...
Mesela biz hiç annemizin elini tutup okula gitmedik. Babamız hiç taşımadı çantamızı yorulmak gibi bir şansımız yoktu bizim. Telefonu açtığımızda iyi değilsin biliyorum demedi kimse.
En çok çocukluğumuza yenildik biz.
··
2.651 görüntüleme
Bütün bu yazdıklarınıza rağmen biz kıymet bildik, değer bildik, saygı gösterdik, kanaat ettik, içimize attık, içimize gömdük hep sessiz sessiz derinden ağladık. Kızıma yalvara yakara rica minnet bir şey söylüyorum inanın içimden; "nereden de söyledim başıma iş aldım keşke! demeseydim" diyiyorum. Dünkü mantık, kültür ve maneviyatla ve'l hasıl geçmişin duyguyla sakın bugünü yorumlamayalım sonra üzülürsünüz, üzerler, üzüyorlar! Rabbim sonumuzu hayr eylesin...
Çok doğru bir açıklama
şimdiki nesil hepsi değil ama çoğunda maneviyat yok yani aslında yazılacak çok şey varda yine de
Allah hepsine yardım etsin..
Hep kendi başımızın çaresine baktık, yeri geldi yaslanacak bir duvar aradık. Kimsemiz yoktu, her şeyi içimize attık. Değer verdikte, değer alamadık ve hayatı hayattan öğrendik bir başkasından değil. Bence bunun kuşakla alakası yok, yaşım pek büyük sayılmaz ancak yaşadım.
Doğrudur.
Herkesin kendine göre hikayesi farklı
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.