Çocuğu tanıyabilirsek çocuk gözlerimizde canlıdır; çocuk canlı olan gözlerimizde kendi canlılığını görebilirse bütün potansiyelleriyle canlanır, sadece var olmaz, yaşar.
Sayfa 157 - Okuyan Us, 1. Baskı, 2024Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
"Çok sevdiğimiz nesne bu nedenle ebeveynin ta kendisi. Kaç yaşına gelirsek gelelim değişmiyor bu ama çocukluğumuzu hatırlayarak şimdiki tutunma ihtiyacı- mızı daha net görebiliriz. İleri geri sallanan çocuk, onu kucağına alıp sallayan kişi olmaktadır bir yandan; o an hem sallayan hem sallanandır. Kucakta sallama, hare- ketli şekilde kucaklamadır. Sallama tutma, yatıştırma, şefkattir. İleri geri sallanma otizm belirtisi değildir aslın- da, kaygıyı rahatlatma belirtisidir; otizmli çocuğun yo- ğun kaygısından dolayı onda daha net şekilde görürüz bunu. Dudağımızı, dilimizi, parmağımızı emdiğimizde, saçımızla oynadığımızda, sevdiğimiz nesneyi yanımızda taşıdığımızda o an emzik emen bir bebek gibi rahatlıyorsak eğer, kendimizi rahatlattığımız kaygı aynı kaygıdır. Fetiş, o kaygıyı rahatlatma yöntemidir, fetişin "geçiş durumu" olup olmadığı tartışılsa da."
-- 
Beni Zorla Sağma, Bırak Ben Emzireyim Seni , sayfa 157 --
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.