Sonsuz olan, söze nasıl sığar? Bütün işler ancak Yaratıcı’nın emriyle çekip çevrilir. Hakk’ın takdiri kulun rızâsı haline gelince kul O’nun hükmüne isteyerek boyun eğer. [Böyle bir kul] hayatı kendi nefsi için istemez ve hayat zevklerini tatma peşinde değildir. Ezelî emir nerede bir yol belirlemişse [o yolda yürür ve] onun açısından yaşamakla ölmek birdir. Para pul için değil, Allah için yaşar. Korku ve sıkıntıdan değil, Allah için ölür. İmanı, cennet [ve içindeki] ağaçlarla ırmaklar için değil, O’nun rızâsı içindir. Küfrü terk edişi de ateşe girme korkusundan değil, Hak içindir. Bu, riyazetten ve arayıştan değil, özünden ve yaratılışından böyledir. O, rızâyı gördüğünde güler. Onun açısından kazâ, tatlı helva gibidir. Böyle huy ve yaratılıştaki bir kulun emir ve buyruğuna göre hareket etmez mi dünya?
Öyleyse o, Rabbim, bu takdiri değiştir, diye niçin dua edip yakarsın?
III. defter, beyit 1902-1914Kitabı okuyor
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.