Fahri Kainat savaş meydanını geziyor; Yaralananlar, şehid olanlar....
Efendimiz bir şehidin baş ucunda duruyor. Boğazından bir okla vurulmuş... Bu şahıs bir çöl Arabıydı. O da efendimize gelmiş ve müslüman olmuştu. Ganimet hayvanlarını Peygamberimiz'in karargâhının arkasında otlatıyordu.
Efendimiz ona da ganimetten bir pay ayırmıştı. Kendisine getirilen ganimeti aldığı gibi peygamberin yanına gelmiş: "Yâ Resûlallah bu nedir?" diye sormuştu.
"O senin payındır" diyince efendimiz.
Yâ Resûlallah, demişti adam,
"Ben bu ganimet mallarını almak için müslüman olmadım."
"Ben" demiş ve eliyle bağazını göstererek devam etmişti;
"Ben şuramdan bir okla şehid olmak için müslüman oldum."
Fahri Kainat ona: "Eğer sen doğru söylersen, Allah da seni doğrular" demişti. Şimdi tam dediği yerden bir okla şehid düşmüştü Hayber'de, Efendimiz cübbesini çıkarıp onun üzerine serdi, Ve cenaze namazını kıldı. Namazdan sonra şöyle dua etti: "Ey Allahım, bu kulun senin yolunda şehid olarak öldürüldü. Ben şehadet ediyorum."
Sayfa 59Kitabı okudu
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.