Hayatın öyle bir dönemindeyim ki, arzularımla doğrularım arasında çatışmalar var. Arada sıkışan bir ben var birde. Öyle bir dönem ki bu, her doğru olduğuna inandığım şeyi yaptığımda omurgam dik fakat boynum bükük. Her arzumu yerine getirdiğimde ise huzursuz bir atılgan enerji var ruhumda. Uzlaştırabilseydim arzularım ile doğrularımı ne omurgam eğilecekti ne de boynum bükük kalacaktı. Ama hayat bu kadar cömert değil işte. O halde bana düşen mümkün olduğunca elimden geldiğince omurgamı dik tutmak. Boynum bükük kalsa da olur.
·
149 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.