Elif: Düşünüyordu; ne kadar da keşke birikiyor insanın içinde. Keşke olsaydı ya da yapmasaydım keşke. Bir adım daha atsaydım veya maziye dönebilsem keşke. Yine yeniden çocuk kahkahaları atsam ve sıyrılsam dünyanın buhranından. İnsan daima, ikinci ihtimalin daha güzel olabileceğine inanmak istiyor. Ve bir gün öldüğünde, bir keşke daha kalıyor içinde; bir hayat daha yaşayabilseydim keşke.

Düşünüyordu; ne kadar da keşke birikiyor insanın içinde. Keşke olsaydı ya da yapmasaydım keşke. Bir adım daha atsaydım veya maziye dönebilsem keşke. Yine yeniden çocuk kahkahaları atsam ve sıyrılsam dünyanın buhranından. İnsan daima, ikinci ihtimalin daha güzel olabileceğine inanmak istiyor. Ve bir gün öldüğünde, bir keşke daha kalıyor içinde; bir hayat daha yaşayabilseydim keşke.

Sayfa 165 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okudu

Arafta Yedi Gece Cihan Çetinkaya

282 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif