"Buna çok fazla kafa yoruyorsun, değil mi? Sürekli aslında nasıl olması gerektiğini düşünüyorsun." (sf 91/Sky beyciğimiz)
evvveet sevgili okuyucu, ben de sürekli aslında nasıl olması gerektiğini düşünenlerdenim.
Hayatım bu şekilde ilerlememeliydi, bu kaybı yaşamamalıydım, daha çok sarılmalıydım, kötü kitaplarda zaman harcamamalıydım...
Laurel'da benim gibi (hatta belki senin gibi) sürekli aslında nasıl olması gerektiğini düşünen, olayları yoluna koymaya çalışan ama hayatı sürekli olarak çılgınca patlaklar veren bir insan.
Fark şu ki Laurel'ın ablası sadece Laurel'ın bildiği şekilde ölmüş, ablasıyla birlikte birçok şeyini kaybetmiş.
Onun ölümüyle çekip giden bir annesi, kendi kabuğuna çekilen bir babası olduğunu da unutmamak lazım elbette.
Öncelikle bu benim ikinci okuyuşumdu, tekrar okuyacağım ve büyük ihtimalle tekrar tekrar aşık olacağım.
Bu kitabı bu kadar abarta abarta sevmemin sebeplerinden biri Kurt Cobain ve Amelia Earhart'ı bu kitapla tanımış olmam. Evet sevgili okuyucu, gülebilirsin. Nirvana'nın solistinin Kurt Cobain olduğunu bile bilmiyordum..
Aynı zamanda birçok güzel şiir ve şarkıyla yine bu kitap sayesinde tanıştım. Bu yüzden yeri bende çok ayrı ve unutulmazdır.
Mektuplar.. Evet mektuplar.
Mektupların dilinden bahsetmeme gerek olmadığını düşünüyorum, zaten kendisi her cümlesi alıntı yapılası bir kitap.
İsmi ilk duyunca 'o ne öyle yağğ öyle kitap adı mı olurmuş kahkakkahkah' gibi tepkilere maruz kalsa da -kendi arkadaşlarımdan biliyorum- bence fazlasıyla anlamlı bir isim.
Çünkü kızımız diyor ki mesela
"Bazı şeyler var ki artık bu dünyada olmayanlar dışında kimseye söyleyemem."
Yani içimden bir ses bu incelemeyi uzat da uzat da uzat, içini dök, bas spoiyi dese de..
Kitabı okumayanlara söyleyebileceğim çok bir şey yok.
Alın okuyun ve kitap hakkında saatleeeeerce konuşalım. Sky'dan bahsedelim, küfür edelim, sonra kendimizi onun yerine koymayı deneyelim. Hannah'nın bir erkeğe ihtiyaç duymasını ve Natalie'yi nasıl sevdiğini tartışalım. May idol alınabilecek bir insan mıydı sorgulayalım.
Bu kitabı okuduğum için asla pişman olmadım, umarım siz de olmazsınız.
Uzun tutmamak için uğraşmama rağmen görüyorum ki kopkocamaaaan bir inceleme olmuş.
İyi günleeeeer :))
